การขยายตัวของเมืองกัลกัตตาและการสร้างสถาปัตยกรรมภายใต้อิทธิพลของอังกฤษตั้งแต่ ค.ศ. 1690-1911

Abstract

วัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อศึกษาประวัติศาสตร์เมืองกัลกัตตา แคว้นเบงกอล อินเดีย ที่มีวิวัฒนาการควบคู่ไปกับบริบททางด้านการเมืองการปกครอง เศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม ภายใต้เงื่อนไขในสมัยการปกครองของอังกฤษตั้งแต่ ค.ศ. 1690-1911 และเพื่อศึกษาการขยายตัวของเมืองกัลกัตตาและการสร้างสถาปัตยกรรมภายใต้อิทธิพลของอังกฤษตั้งแต่ ค.ศ. 1690-1911 ผลการวิจัยพบว่า นับตั้งแต่ ค.ศ. 1690-1858 ที่อังกฤษได้เข้ามาตั้งสถานีการค้า และสร้างป้อมปราการชื่อป้อมวิลเลียม และต่อมาได้ขยายตัวเป็นเมืองกัลกัตตา โดยเริ่มต้นจากการขยายตัวไปตามแนวแม่น้ำฮุกลีจากทิศเหนือสู่ทิศใต้ โดยบริเวณจัตุรัสดัลเฮาซีได้รับการพัฒนาให้เป็นพื้นที่ศูนย์กลางการปกครองของเมืองกัลกัตตา อันก่อให้เกิดการสร้างงานสถาปัตยกรรมขึ้นเพื่อรองรับงานในโครงสร้างทางการเมืองการปกครอง โดยเฉพาะทางด้านการทหารและเศรษฐกิจ จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์กบฏซีปอย (ค.ศ. 1857-1858) นับเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญ เพราะทำให้รัฐบาลอังกฤษเข้ามาปกครองอินเดียในฐานะอาณานิคมโดยตรง ส่งผลให้การขยายตัวเมืองและการสร้างสถาปัตยกรรมเมืองกัลกัตตา หลัง ค.ศ. 1857 มีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้สอดคล้องกับรูปแบบการปกครองในฐานะอาณานิคมโดยตรง ทั้งทางด้านการเมือง การปกครอง เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรมของอังกฤษ และเป็นอาคารที่แสดงให้เห็นถึงสถาปัตยกรรมยุคอาณานิคมที่ได้รับอิทธิพลจากอังกฤษได้ชัดเจนที่สุด จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1911 ได้มีการย้ายเมืองหลวงไปที่เดลี