ผลของกลุ่มจิตสัมพันธ์ต่อความครุ่นคิดเกี่ยวกับตนด้านการแสดงลักษณะความเป็นชายและหญิงของวัยรุ่น

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการศึกษาผลของกลุ่มจิตสัมพันธ์ต่อความครุ่นคิดเกี่ยวกับตน ด้านการแสดงลักษณะความเป็นชายและหญิงของวัยรุ่นชาย อายุ 13-18 ปี ที่แสดงลักษณะความเป็นเพศชายและหญิงตรงข้ามกับลักษณะทางเพศของตน โดยคัดเลือกจากการตอบแบบประเมินความรู้สึกเกี่ยวกับตนเองด้านการแสดงลักษณะความเป็นชายและหญิงแล้วทำการทำความรุ่นคิดเกี่ยวกับตน โดยใช้มาตราวัดการสำนึกตนซึ่งพัฒนาจาก Self-Consciousness Scale ของ Fenigstein, Scherier and Buss (1975) ผู้ที่มีคะแนนความครุ่นคิดเกี่ยวกับตน (High Self-Consciousness) ในระดับค่าคะแนนที่สูงกว่า เปอร์เซ็นต์ไทล์ที่ 75 ของคะแนนทั้งหมด และสมัครใจเข้าร่วมการวิจัย จำนวน 16 คน สุ่มเข้ากลุ่มทดลอง ได้รับการเข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองคือ แบบประเมินความรู้สึกเกี่ยวกับตนเองด้านการแสดงลักษณะความเป็นชายและหญิงที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นมาตรวัดการสำนึกตน และโปรแกรมกลุ่มจิตสัมพันธ์ ทำการทดลองโดยจัดกลุ่ม จิตสัมพันธ์ 3 ครั้ง ๆ ละ 6 ชั่งโมง รวม 18 ชั่วโมง การทดลองแบ่งเป็น 3 ระยะ คือ ระยะก่อนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผลสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำประเภทหนึ่งตัวแปรระหว่างกลุ่ม และหนึ่งตัวแปรภายในกลุ่มและทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีนิวแมน-คูลส์ การวิจัยพบว่า มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างวิธีการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 วัยรุ่นในกลุ่มที่เข้ากลุ่มจิตสัมพันธ์มีค่าคะแนนความรุ่นคิดเกี่ยวกับตนในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผล ต่ำกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 คะแนนความรุ่นคิดเกี่ยวกับตนในกลุ่มทดลองระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลต่ำกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05