การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนเรื่อง สำนวนสุภาษิตและคำพังเพยสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยินชั้นประถมศึกษาปีที่ 4

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. พัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง สำนวนสุภาษิตและคำพังเพย สำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ให้มีประสิทธิภาพ ตามเกณฑ์มาตรฐาน 90/90 (The 90/90 standard) และ 2. เปรียบเทียบคะแนนก่อนเรียนและหลังเรียน เรื่อง สำนวนสุภาษิตและคำพังเพย สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มตัวอย่าง เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4โรงเรียนโสตศึกษา จังหวัดชลบุรี ปีการศึกษา 2560 ที่สูญเสียการได้ยินระดับ 70 เดซิเบลขึ้นไป จำนวน 10 คน ได้จากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ได้แก่ 1) บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง สำนวนสุภาษิตและคำพังเพย สำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 2) แบบทดสอบก่อนและหลังเรียนทางการเรียน เรื่อง สำนวนสุภาษิตและคำพังเพย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t - test ผลการวิจัยพบว่า 1. บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง สำนวนสุภาษิตและคำพังเพย สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 มีประสิทธิภาพ 95.00/100.00 (The 90/90 standard) 2. ผลการเปรียบเทียบคะแนนก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์ ช่วยสอน เรื่อง สำนวนสุภาษิตและคำพังเพย สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 คะแนนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05