รูปแบบการสอนภาคปฏิบัติวิชาการปฏิบัติการดูแลสุขภาพในชุมชน 1 โดยพยาบาลพี่เลี้ยง แผนกอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพ จังหวัดชลบุรี

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นวิจัยเชิงปฏิบัติการอย่างมีส่วนร่วม โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบ การสอนภาคปฏิบัติวิชาการปฏิบัติการดูแลสุขภาพในชุมชน 1 โดยพยาบาลพี่เลี้ยง แผนกอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพ จังหวัดชลบุรี และทําการศึกษาประสิทธิภาพของรูปแบบ ผ่านขั้นตอนการวิจัย 3 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 การพัฒนาระบบพยาบาลพี่เลี้ยง ขั้นตอนที่ 2 การนําระบบพยาบาลพี่เลี้ยงไปใช้ ขั้นตอนที่ 3 การศึกษาประสิทธิผลของระบบพยาบาลพี่เลี้ยง กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตพยาบาลที่มาฝึกปฏิบัติด้านการรักษา โรคเบื้องต้น ที่ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพ โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยบูรพา ในปีการศึกษา 2550 (1 เมษายน 2550-31 มีนาคม 2551) จํานวน 20 คน และกลุ่มของพยาบาลพี่เลี้ยง ที่เป็นผู้ใช้รูปแบบ จํานวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้ มี 4 ชุด ได้แก่ แบบประเมินความคิดเห็นของพยาบาลเกี่ยวกับระบบพยาบาลพี่เลี้ยง แบบประเมินความพึงพอใจของนิสิตเกี่ยวกับระบบพยาบาลพี่เลี้ยง แบบประเมินความรู้นิสิตด้านการรักษาโรคเบื้องต้น และแนวทางการประเมินทักษะการฝึกประสบการณ์วิชาชีพของนิสิตด้านการรักษาโรคเบื้องต้น สถิตที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบความแตกต่างก่อนและ หลังการใช้รูปแบบ โดยค่าที (t-test) ผลการวิจัย 1. ผลการทดสอบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยของคะแนนความรู้ของนิสิตก่อนและหลังการฝึกประสบการณ์ พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. ผลการทดสอบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยของคะแนนการรับรู้เกี่ยวกับตนเองด้านความพร้อมในการฝึกปฏิบัติงานก่อนและหลังการฝึกประสบการณ์วิชาชีพก่อนและหลังการฝึกประสบการณ์ พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. ผลการทดสอบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยของคะแนนการรับรู้เกี่ยวกับตนเองด้านความสามารถในการฝึกปฏิบัติงานก่อนและหลังการฝึกประสบการณ์วิชาชีพก่อนและหลังการฝึกประสบการณ์ พบว่า แตกต่างกัน อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 4. ผลการประเมินความพึงพอใจของนิสิตต่อรูปแบบการสอนโดยระบบพยาบาลพี่เลี้ยงหลังการใช้รูปแบบ 4 ด้าน พบว่า นิสิตมีความพึงพอใจในภาพรวม ในระดับ มาก และด้านที่พึงพอใจมากที่สุด คือ ด้าน ปัจจัยสนับสนุนการเรียนการสอนภาคปฏิบัติ โดยนิสิตมีความพึงพอใจมากที่สุด คือ สัมพันธภาพระหว่างนิสิตกับแพทย์ประจําแผนกอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน รองลงมาคือ วิธีการสอนของพยาบาลพี่เลี้ยง การมอบหมายงานเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยปัจจุบันพยาบาล และประโยชน์จากการ Conference ส่วนความพึงพอใจ น้อยที่สุด ตามลําดับ คือ ระยะเวลาในการฝึกปฏิบัติในแผนอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน รองลงมา คือ การเตรียมประสบการณ์ เกี่ยวกับ การมอบหมายงานและการใช้กระบวนการพยาบาล