ผลกระทบของการเปิดเขตการค้าเสรีอาเซียนต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ขององค์กรภาคอุตสาหกรรมการผลิตในเขตจังหวัดชลบุรี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงการกำหนดนโยบายการบริหารทรัพยากรมนุษย์, วิธีการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์, ผลกระทบของการเปิดเขตการค้าเสรีอาเซียนต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์และต่อแรงงานไทย, ข้อเสนแนะแนวทางในการบริหารทรัพยากรมนุษย์และแนวทางในการปรับตัวของแรงงานไทยในยุคของการเปิดเขตการค้าเสรีอาเซียนโดย กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยคือผู้บริหารงานด้านทรัพยากรมนุษย์หรือด้านพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ขององค์กรภาคอุตสากรรมการผลิตในเขตจังหวัดชลบุรี จำนวน 10 คน ใช้วิธีวิจัยเขิงคุณภาพโดยเครื่องมือในการวิจัยคือคำถามกึ่งโครงสร้างสำหรับการสัมภาษณ์เชิงลึก จากการวิจัยพบว่านโยบายการบริการทรัพยากรมนุษย์ในสภาวะปกติสรุปได้เป็น 11 นโยบายและวิธีการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในสภาวะปกติสรุปได้เป็น 8 วิธีส่วนนโยบายการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในสภาวะการเปิดเขตการค้าเสรีอาเซียนสรุปได้เป็น 2 ประเภทหลักคือ ประเภทที่ 1 นโยบาย การบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่ไม่เปลี่ยนแปลงพบว่ามี 7 องค์กรและประเภทที่ 2 นโยบายการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่เปลี่ยนแปลงมี 3 องค์กร มี 3 นโยบาย ส่วนวิธีการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในสภาวะการเปิดเขตการค้าเสรีอาเซียนสรุปได้ 3 ประเภท โดยประเภทที่ 1 คือ วิธีการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ไม่เปลี่ยนแปลงมี 3 วิธี ประเภทที่ 2 วิธีการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่มีการเปลี่ยนแปลงมี 5 วิธีและประเภทที่ 3 วิธีการพัฒนากรมนุษย์ที่มีการเพิ่มขึ้นมี 2 วิธีในด้านผลกระทบ ตั้งแต่มีการเปิดเขตการค้าเสรีอาเซียนต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์กลุ่มตัวอย่างไม่ได้กล่าวถึง ผลกระทบเลยคือ ด้านการบริหารผลปฏิบัติงานและด้านแรงงานสัมพันธ์ รวมทั้งสรุปได้ว่า มี 4 องค์กรที่ไม่ได้กล่าวถึงผลกระทบ ในขณะเดียวกันมี 6 องค์กร ได้แสดงความคิดเห็นโดยคาดว่าจะมีผลกระทบเกิดขึ้นทั้งด้านบวกและด้านลบ แบ่งได้เป็น 5 ด้านคือ 1) การวิเคราะห์และการออกแบบงาน 2) การวางแผนทรัพยากรมนุษย์ 3) การสรรหาและคัดเลือก 4) การฝึกอบรมและการพัฒนา 5) การบริหารค่าตอบแทน ด้านผลกระทบต่อแรงงานไทย จากการเปิดเขตการค้าเสรีอาเซียน กลุ่มตัวอย่างคาดว่าแรงงานไทยจะได้รับผลกระทบทั้งด้านบวกและด้านลบรวม 3 ด้าน คือ 1 ด้านค่าจ้าง 2) ด้านทักษะ-ศักยภาพ และ 3) ด้านการมีงานทำ