ระดับเสียงในสิ่งแวดล้อมกลุ่มอาคารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี : มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตบางแสน จังหวัดชลบุรี

Abstract

มลพิษทางเสียงเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญอย่างหนึ่งของสถาบันการศึกษา งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจวัดระดับเสียงในสิ่งแวดล้อม เพื่อสร้างแผนที่เส้นเสียงและประเมิน สถานภาพสิ่งแวดล้อมด้านเสียงของกลุ่มอาคารวทิยาศาสตร์และเทคโนโลยี: มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตบางแสน จังหวัดชลบุรีโดยการวัดระดับเสียงในพื้นที่ศึกษาด้วยมาตรวัดระดับเสียง (IEC61672-1 Type 2) เพื่อคำนวณพารามิเตอร์ทางเสียงได้แก่ ค่า Leq,1hr , Leq,8hr , Leq,24hr, Ldnและ Lx ส่วนแผนที่เส้นเสียงสร้างจากโปรแกรม ArcGIS ผลการศึกษาพบว่า ระดับเสียงเฉลี่ยที่ตรวจวัดได้ ใน 8 ชั่วโมง (Leq,8hr) และ 24 ชั่วโมง (Leq,24hr) ส่วนใหญ่มีค่าไม่เกินค่ามาตรฐาน โดยค่า Leq,8 hr ในวันทำงานและวันหยุดมีค่าในช่วง 56.75 – 72.14 dB(A) และ 52.92 – 71.44 dB(A) ตามลำดับ ส่วนค่า Leq,24hr ในวันทำงานและวันหยุด มีค่าในช่วง 56.64 – 70.45 dB(A) และ 53.49 – 69.23 dB(A) ตามลำดับ ทั้งนี้ค่า Ldn ในวันทำงานมีค่าในช่วง 58.60 – 72.97 dB(A) ส่วนในวันหยุด มีค่าในช่วง 56.54 – 72.47 dB(A) สำหรับค่า L90 ซึ่งเป็นค่าระดับเสียงพื้นฐานของพื้นที่ศึกษาในวันทำงานและวันหยุด มีค่าในช่วง 51.50 -66.10 dB(A) และ 46.70 – 65.70 dB(A) ตามลำดับ จากแผนที่เส้นเสียง พบว่า บริเวณส่วนกลางของพื้นที่ศึกษาซึ่งเป็นอาคารเรียนและอาคารสำนักงานมีค่าระดับเสียงต่ำกว่าบริเวณโดยรอบซึ่งอยู่ติดกับถนนทั้งนี้สถานภาพสิ่งแวดล้อมด้านเสียงของพื้นที่ศึกษามีปัญหาในระดับปานกลาง