การผลิตโมนาโคลิน เค รงควัตถุสีเหลืองและซิตรินิน โดย Monascus purpureus จากวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตร ด้วยกระบวนการหมักแบบอาหารแข็ง

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของเศษวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรร่วมกับการเติมแหล่งคาร์บอนและแหล่งไนโตรเจนต่อการเจริญและการผลิตรงควัตถุสีเหลือง โมนาโคลิน เค และซิตรินินของ Monascus purpureus TISTR 3541 ด้วยกระบวนการหมักแบบอาหารแข็ง ผลการทดลองพบว่า รา Monascus สามารถเจริญเติบโตได้บนกากมันสำปะหลัง รำข้าว และข้าวหัก โดยการเติม แหล่งคาร์บอน (กลูโคสและกลีเซอรอลความเข้มข้น 4% และ 8%) มีผลกระทบต่อการเจริญและการผลิตรงควัตถุสีเหลือง โมนาโคลิน เค และซิตรินินจาก M. purpureus เช่นเดียวกับการเติมแหล่งไนโตรเจน (เปปโตนและแอมโมเนียมคลอไรด์ความเข้มข้น 1% และ 5%) ทั้งนี้ข้าวหักเป็นอาหารเลี้ยงเชื้อที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการผลิตรงควัตถุสีเหลืองจากรา Monascus รองลงมา ได้แก่ รำข้าวและกากมันสำปะหลัง ตามลำดับ โดยการหมักรา M. purpureus บนข้าวหักร่วมกับการเติมแอมโมเนียม คลอไรด์ 1% และกลูโคส 4% สามารถปรับปรุงการผลิตรงควัตถุสีเหลืองจากรา M. purpureus ได้ สูงสุด (526.77 OD units/g sdw) ซึ่งเพิ่มขึ้น 2.5 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับข้าวหักที่ปราศจากการเติมแหล่งคาร์บอนและแหล่งไนโตรเจน ขณะที่ตัวอย่างยังคงมีปริมาณซิตรินินต่ำ (0.20 mg/kg) นอกจากนี้ข้าวหักยังเป็นอาหารเลี้ยงเชื้อที่เหมาะสมที่สุดส าหรับการผลิตโมนาโคลิน เค รองลงมา ได้แก่ กากมันสำปะหลังและรำข้าว ตามลำดับ โดยรา Monascus สามารถผลิตโมนาโคลิน เค ได้ สูงสุด เท่ากับ 40.33 mg/kg และมีปริมาณซิตรินินต่ำ (0.61 mg/kg) เมื่อหมักบนข้าวหักร่วมกับการเติมเปปโตน 1% และกลูโคส 4% ซึ่งปริมาณโมนาโคลิน เค เพิ่มขึ้น 4.4 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับข้าวหักที่ปราศจากการเติมแหล่งคาร์บอนและแหล่งไนโตรเจน