ลักษณะของการเกิดบาดแผลและพฤติกรรมการป้องกันการเกิดบาดแผลในผู้ป่วยเบาหวาน

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจเพื่อศึกษาลักษณะการเกิดบาดแผลในผู้ป่วยเบาหวานที่มารับการรักษาที่ห้องทำแผล แผนกอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยบูรพา และพฤติกรรมการป้องกันการเกิดบาดแผล ปัจจัยที่ทำให้เกิดบาดแผล การดูแลบาดแผลเบื้องต้นในผู้ป่วยเบาหวานที่มารับการรักษาที่คลินิกโรคเบาหวาน แผนกผู้ป่วยนอก ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยบูรพา ระหว่างวันที่ 1 กรกฎาคม- 31 ตุลาคม 2546 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัยคร้งนี้ คือ ผู้ป่วยเบาหวานที่มารับการรักษาที่ห้องทำแผลแผนกอุบัติเหตุ - ฉุกเฉิน และผู้ป่วยเบาหวานที่มารับการรักษาที่คลินิกโรคเบาหวาน แผนกผู้ป่วยนอกศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยบูรพา โดยคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง และตามความสมัครใจของผู้ป่วย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนบุคคล ข้อมูลทั่วไป ประวัติการเจ็บป่วย พฤติกรรมการป้องกันการเกิดบาดแผลและการดูแลบาดแผลเบื้องต้นและแบบบันทึกข้อมูลการตรวจร่างกาย สภาพผิวหนังและเล็บ การตรวจเท้า การตรวจความรู้สึกที่เท้า การประเมินสภาพรองเท้า ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ ผลการวิจัยพบว่า สาเหตุของบาดแผลส่วนใหญ่เกิดจากอุบัติเหตุ รองลงมาได้แก่ ไม่ทราบสาเหตุ หรือเกิดขึ้นเอง ปัจจัยที่มีแนวโน้มในการทำให้เกิดบาดแผลคือ ความผิดปกติของระบบประสาทรับความรู้สึก สภาพผิวหนัง เล็บ และชีพจรที่เท้าปติ ส่วนพฤติกรรมการป้องกันการเกิดบาดแผลและการดูแลแผลเบื้องต้นนั้น ผู้ป่วยส่วนใหญ่มีความรู้ความเข้าใจและปฏิบัติ ทั้งในกลุ่มที่เคยมีและไม่เคยมีบาดแผล