การประยุกต์ใช้สมุนไพรไทยเพื่อควบคุมแบคทีเรียก่อโรคในคนและสัตว์น้ำในถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยที่เก็บรักษาแบบแช่แข็งแบบเทคโนโลยีดั้งเดิมและแบบกล่องโฟม

Abstract

งานวิจัยเรื่อง การประยุกต์ใช้สมุนไพรไทยเพื่อควบคุมแบคทีเรียก่อโรคในคนและสัตว์น้ำในถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยที่เก็บรักษาแบบแช่แข็งแบบเทคโนโลยีดั้งเดิมและแบบกล่องโฟม ในปีที่ 1 เป็นการศึกษาถึงการประยุกต์ใช้สารสกัดสมุนไพรที่สกัดด้วยเอทานอล 2 ชนิด ได้แก่ สารสกัดใบมะรุม (Moringa oleifera L.) และสารสกัดจากเหง้าของ (Zingiber officinale Roscore) โดยเปรียบเทียบกับกับสารปฏิชีวนะผสมที่มีประสิทะิภาพ คือ Penicillin-streptomycin ในการเก็บรักษาถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วยแบบแช่แข็งด้วยเครื่องแช่แข็งแบบอัตโนมัติ เป็นระยะเวลา 9 เดือน โดยแบ่งการทดลองออกเป็น 4 ชุดการทดลอง ได้แก่ 1) เติมสาร Dimethyl sulfoxide (DMSO) ความเข้มข้น 10% (v/v) (ชุดควบคุม) 2) เติมสารปฏิชีวนะ Penicillin-streptomycin ความเข้มข้น 0.1% 3) เติมสารสกัดใบมะรุมความเข้มข้น 0.1 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร และ 4) เติมสารสกัดขิงความเข้มข้น 0.1 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร จากการศึกษาพบว่าสารสกัดใบมะรุมความเข้มข้น 0.1 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร มีศักยภาพเหมาะสมในการเก็บรักษาถุงน้ำเชื้อกุ้งแชบ๊วย เนื่องจากสามารถรักษาเปอร์เซ็นต์สเปิร์มที่มีชีวิตของกุ้งแชบ๊วยให้มีคุณภาพดีเยี่ยมตลอดการเก็บรักษาเป็นระยะเวลานาน 9 เดือน โดยมีคุณภาพไม่แตกต่างจากน้ำเชื้อที่เติมยาปฏิชีวนะ Penicillin-streptomysin ความเข้มข้น 0.1% นอกจากนั้นยังสามารถลดปริมาณแบคทีเรียกลุ่มเฉทเทอโรโทรปทั้งหมดด้วยประสิทธิภาพที่ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P>0.05) กับชุดการทดลองที่มีการเติมน้ำยาปฏิชีวนะ Penicillin-streptomycin ความเข้มข้น 0.1% หลังการเก็บรักษาเป็นระยะเวลา 9 เดือน