การออกแบบและพัฒนาระบบการเพาะเลี้ยงปลาแมนดาริน

Abstract

ทดสอบระบบเลี้ยงปลาแมนดาริน (Synchiropus splendidus) โดยเปรียบเทียบสัดส่วนของพื้นที่ที่ผลิตอาหารธรรมชาติที่เกิดขึ้นภายในตู้เลี้ยงกับพื้นที่เลี้ยงพ่อแม่พันธุ์ปลาแทนดาริน โดยทดลองในตู้กระจกขนาดความหนาแน่น 1 คู่ต่อตู้ ในสัดส่วน 0:1, 1:2, 1:3 และ 1:6 เป็นระยะเวลา 3 เดือน เพื่อตรวจสอบการเจริญเติบโต การสืบพันธุ์ และการผลิตตัวอ่อนของปลาแมนดาริน พบว่าอัตราการรอดตายของพ่อแม่พันธุ์ปลาแมนดาริน มีค่าอยู่ระหว่างร้อยละ 66.7-100 เพศผู้ น้ำหนักเฉลี่ยที่เพิ่มขึ้น คือ 3.2+-1.3, 1.6+-0.4, 0.2+-0.1 และ 0.2+-0.1 กรัมตามลำดับ ส่วนเพศเมียน้ำหนักเฉลี่ยที่เพิ่มขึ้น คือ 1.2+-0.7., 0.8+-0.2, 0.1+-0 และ 0.1+-0 กรัมตามลำดับ จำนวนครั้งในการผสมพันธุ์เฉลี่ย คือ 17+-8, 5+-6, 0+-0 และ 0+-0 ครั้งตามลำดับ จำนวนตัวอ่อนเฉลี่ยต่อครั้งคือ 64+-86, 42+-21, 0+-0 ตามลำดับ ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าสัดส่วนของตู้ที่ต่างกันไม่มีผลต่อการรอดตาย แต่ส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโต การผสมพันธุ์และการผลิตตัวอ่อนของกุ้งการ์ตูนปลาแมนดาริน

ไม่มีบทคัดย่อภาษาอังกฤษ