สมบัติการออกฤทธิ์ทางชีวภาพของสารสกัดจากน้ำมะม่วงหิมพานต์

Abstract

ในการศึกษาวิจัยนี้ ได้ศึกษาสมบัติการออกฤทธิ์ทางชีวภาพของน้ำคั้นจากผลเทียมมะม่วงหิมพานต์และสารสกัดจากน้ำคั้นผลเทียมมะม่วงหิมพานต์ด้วยตัวทำละลาย 3 ชนิด คือ เฮกเซน อทิลอะซิเตทและเอทานอล สำหรับการวิเคราะห์สมบัติการออกฤทธิ์ทางชีวภาพ ประกอบด้วย การวิเคราะห์ปริมาณสารประกอบฟีนอลลิกทั้งหมด การทดสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ 3 วิธี คือ วิธี 2,2-Diphenyl -1-picrylhdrazyl (DPPH) วิธี 3,4 -azino-bis (3-ethybenzothizoline-6-sulfonic acid) diammonium salt (ABTS) และวิธี Ferric reducing antioxidant power assay (FRAP) นอกจากนี้ ได้ตรวจสอบความสามารถในการยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ไทโรซิเนส พบว่า น้ำคั้นจากผลเทียมมะม่วงหิมพานต์ให้ค่าปริมาณสารฟีนอลิกทั้งหมดและฤทธิ์การต้านอนุมูลอิสระที่ทดสอบด้วยวิธีการต่าง ๆ สูงสุด โดยมีปริมาณสารฟีนอลิกทั้งหมด เท่ากับ 4.52 มิลลิกรัมสมมูลของกรดแกลลิกต่อมิลลิลิตรตัวอย่าง การออกฤทธิ์ด้านอนุมูลอิสระที่ วิเคราะห์ด้วยวิธี DPPH คิดเป็น 4.14 มิลลิกรัมสมมูลของโทรลอกซ์ต่อมิลลิลิตรของตัวอย่าง ส่วนการทดสอบด้วยวิธี ABTS และวิธี FRAP ให้ค่าการออกฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ เท่ากับ 4.68 มิลลิกรัม สมมูลของกรดแอสคอบิกต่อมิลลิลิตรของตัวอย่าง และ 57.40 มิลลิกรัมสมมูลของเฟอร์รัสไอออนต่อมิลลิกรัมตัวอย่าง ตามลำดับ และเมื่อเปรียบเทียบปริมาณสารฟีนอลิกทั้งหมดและค่าการออกฤทธ์ด้านอนมูลอิสระของสารสกัดจากน้ำคั้นมะม่วงหิมพานต์ที่สกัดด้วยตัวทำละลายทุกชนิด พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญยิ่งในทางสถิติ สำหรับการออกฤทธิ์ด้านเอนไซม์ไทโรซินเนส พบว่า น้ำคั้นจากผลมะม่วงหิมพานต์ให้ค่าสูงกว่าสารสกัดเช่นเดียวกัน