รูปแบบการแก้ไขปัญหาเมื่อเกิดความขัดแย้งของนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพา

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษารูปแบบการแก้ไขปัญหา เมื่อเกิดความคัดแย้งของนิสิตมหาวิทยาลัยว่า นิสิตชายกับนิสิตหญิง และนิสิตปี 1+2 กับนิสิตปี 3+4 มีรูปแบบการแก้ไขปัญหาในลักษณะใด เมื่อเกิดความคัดแย้ง 3 ด้าน คือ คัดแย้งกับเพื่อน ขัดแย้งกับครอบครัว และคัดแย้งกับมหาวิทยาลัย และแนวคิดของรูปแบบการแก้ไขปัญหานั้นมาจากแหล่งใด การวิจัยนี้ศึกษานิสิตปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยบูรพาจำนวน 400 คน โดยตอบแบบสอบถาม ผลที่ได้จากการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่า นิสิตดดยรวมมีแนวปฏิบัติในลักษณะประนีประนอม นิสิตชายมีลักษณะยืนกรานมากกว่านิสิตหญิง และนิสิตปี 3+4 มัลักษณะยืนกรานมากกว่านิสิตปี 1+2 นิสิตโดยรวมมีแนวคิดในลักษณะพึ่งพาผสมผสานกับความคิดของตนเอง กล่าวคือ มีทั้งการปรึกษาบิดามารดา ปรึกษาเพื่อน พี่น้อง อาจารย์ หรือคิดเอง แต่นิสิตชายมีแนวโน้มที่จะมีอิสระในความคิดเป็นของตนเองมากว่านิสิตหญิงและนิสิตปี 3+4 มีแนวโน้มที่จะมีอิสระในความคิดของตนเองมากกว่านิสิตปี 1+ 2