การศึกษาสภาพ ปัญหาและแนวทางพัฒนาการประกันคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียนสาธิต "พิบูลบำเพ็ญ" มหาวิทยาลัยบูรพา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบ สภาพ และปัญหา การประกับคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียนสาธิต “พิบูลบำเพ็ญ” มหาวิทยาลัยบูรพา จำแนกตามสถานภาพ ฝ่ายงาน และการจัดประเภทการศึกษาและศึกษาแนวทางการพัฒนาการประกันคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียนสาธิต “พิบูลบำเพ็ญ” มหาวิทยาลัยบูรพา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ บุคลากรในโรงเรียนสาธิต “พิบูลบำเพ็ญ” มหาวิทยาลัยบูรพา จำนวนรวม 136 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย (x) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว One-Way ANOVA และเปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่โดยวิธี LSD (Least Significant Difference) วิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพการประกันคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียน โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก ส่วนปัญหาการประกันคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียน โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับน้อย 2. เปรียบเทียบสภาพการประกันคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียน จำแนกตามสถานภาพ ฝ่ายงาน และการจัดประเภทการศึกษา แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญ ยกเว้นจำแนกตาม สถานภาพของบุคลากรและการจัดประเภทการศึกษา ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3. ปัญหาการประกันคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียน ส่วนใหญ่เป็นในส่วนของการจัดเก็บเอกสารที่มีการเรียกเก็บหลายครั้ง และขาดการสื่อสารเกี่ยวกับงานประกันที่ชัดเจน และเปรียบเทียบปัญหา จำแนกตามฝ่ายงานแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4. แนวทางการพัฒนาการประกันคุณภาพการศึกษาภายในโรงเรียนสาธิต “พิบูลบำเพ็ญ” มหาวิทยาลัยบูรพาทั้ง 4 ด้าน คือ จัดทีมงานทำหน้าที่ดำเนินการด้านการประกันคุณภาพเฉพาะที่มีความรู้ความเข้าใจอย่างดี หน่วยงานอื่นเพียงแต่ส่งข้อมูลดิบให้ตามคำร้องขอ ส่วนการดำเนินการจัดทำและวิเคราะห์ข้อมูลให้เป็นหน้าที่ของทีมประกัน หลังจากนั้นควรนำมาเสนอให้บุคลากรได้รับทราบผลการดำเนินงานตามผลที่เกิดในแต่ละพันธกิจของโรงเรียน