Abstract:
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาระดับการดูตนเองด้านสุขภาพของชาวประมง และเปรียบเทียบความแตกต่างของการดูแลตนเองด้านสุขภาพ ระหว่างปัจจัยพื้นฐานที่แตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างคือชาวประมงทั้งเพศชายและเพศหญิง ที่มีภูมิลำเนาในเขตตำบลอ่างศิลา อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี จำนวน 146 คน เก็บรวบรวมโดยการสัมภาษณ์ ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลปัจจัยพื้นฐาน และกิจกรรมการดูแลตนเองทั้งหมด ตามกรอบทฤษฎีของโอเร็ม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่น .89 ในเดือนตุลาคม 2541 นำข้อมูลที่ได้มาตรวจสอบความสมบูรณ์ และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้คอมพิวเตอร์ โปรแกรม SPSS for Windows หาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) ผลการวิจัยพบว่า การดูแลตนเองด้ายสุขภาพของชาวประมงอยู่ในระดับปานกลาง (x = 2.24) และกิจกรรมการดูแลตนเองด้านสุขภาพที่อยู่ในระดับค่อนข้างไม่ดีจนถึงไม่ดี ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องการรับประทานอาหาร การออกกำลังกาย การตรวจร่างกายประจำปี การเตรียมพร้อมเมื่อออกไปประกอบอาชีพ การรณรงค์ป้องกันยาเสพติด การไปรับบริการในสถานบริการสาธารณสุขใกล้บ้าน และปัจจัยพื้นฐานในเรื่องสภาพการเป็นอยู่ที่แตกต่างกัน มีผลทำให้การดูแลตนเองด้านสุขภาพของชาวประมงแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) นั่นคือ ชาวประมงที่อาศัยอยู่กับคู่ครอง จะมีการดูแลตนเองด้านสุขภาพดีกว่าชาวประมงที่อาศัยอยู่กับญาติ แต่ไม่แตกต่างกับชาวประมงที่อาศัยอยู่คนเดียวและอยู่กับคนอื่น สำหรับการดูแลตนเองด้านสุขภาพของชาวประมงที่มีสวัสดิการด้านการรักษาพยาบาลจะมีการดูแลตนเองด้านสุขภาพดีกว่าชาวประมงที่ไม่มีสวัสดิการ
