Factors affecting the knowledge and understanding of epidemic keratoconjunctivitis among food stall traders at Bangsaen Beach, Thailand

Abstract

บริบท โรคตาแดง เป็นโรคระบาด เกิดที่เยื่อบุตาจากเชื้ออะดิโนไวรัส วัตถุประสงค์ เพื่อประเมินปัจจัยที่มีผลต่อความรู้และความเข้าใจโรคตาแดงจากสื่อที่ผลิตขึ้นใช้ในผู้ประกอบการ แผงลอยอาหารหาดบางแสน ประเทศไทย วิธีการ การศึกษาวิเคราะห์นี้เป็นแบบตัดขวาง ผู้เข้าร่วมการวิจัยเป็นผู้ประกอบการแผงขายอาหาร 111 แห่งที่หาดบางแสน โดยตอบแบบสอบถาม ได้แก่ ข้อมูลทั่วไป ทัศนคติการเรียนรู้โรคตาแดง ความรู้และความเข้าใจก่อนและหลังการเรียนรู้โรคตาแดงจากสื่อที่ผลิต ใช้เกณฑ์ผ่านร้อยละ 70 และความพึงพอใจต่อสื่อที่ผลิตขึ้นใช้มาตรวัดของลิเคิร์ท การผลิตสื่อใช้ทฤษฎีช่องว่างความรู้ ประกอบด้วย สาเหตุ อาการ การรักษา และการป้องกัน ใน รูปแบบโบชัวร์ การกระจายเสียงตามสาย และ LCD compact disc นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยกับความรู้และความเข้าใจหลังจากเรียนรู้จากสื่อที่ผลิต ใช้สถิติที่ไม่ใช่พารามิเตอร์ (ไคสแควร์) ผลการวิจัย ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นหญิงไทย (ร้อยละ 83.8) อายุระหว่าง 41 ถึง 60 ปี (ร้อยละ 42.3) ส่วนใหญ่ได้รับการศึกษาระดับประถมศึกษา (ร้อยละ 38.7) ความรู้และความเข้าใจโรคตาแดงของกลุ่มตัวอย่างก่อน เรียนรู้สื่อผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 มีจำนวนร้อยละ 13.6 หลังการเรียนรู้สื่อผ่านเกณฑ์มีจำนวนร้อยละ 93.1 ส่วนระดับความพึงพอใจต่อความรู้ที่ได้รับจากสื่ออยู่ในระดับมากที่สุด (ร้อยละ 55.9) ระดับการศึกษาเป็นปัจจัยเดียวที่มีอิทธิพลต่อความรู้และความเข้าใจในโรคตาแดง (χ2 = 39.64, p-value = .00) สรุป จากงานวิจัยนี้พบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อความรู้และความเข้าใจในโรคตาแดงของผู้ประกอบการแผงลอยอาหาร ที่หาดบางแสน ประเทศไทย คือ ระดับการศึกษา