Abstract:
การลอกเลียนวรรณกรรม (Plagiarism) ถือเป็นการทำผิดทางจริยธรรมที่ร้ายแรง หากไม่มีการ ป้องกันหรือตรวจจับที่ดีแล้ว งานสร้างสรรค์ใหม่ ๆ จะเกิดขึ้นน้อย ทำให้เป็นปัญหาต่อการศึกษาและการ วิจัยของประเทศ การจัดการเรียนการสอนวิชาการเขียนโปรแกรมก็ประสบปัญหานี้อย่างมาก กล่าวคือ นักเรียนมีแนวโน้มที่จะแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยวิธีการที่ง่ายที่สุดคือ การคัดลอกโปรแกรมของเพื่อนแล้วมา ส่งอาจารย์ ปัญหานี้จะต้องรีบถูกแก้ไข เพื่อไม่ให้เยาวชนของชาติประพฤติตนไปในทางที่ไม่เหมาะสม ดังนั้น งานวิจัยนี้จึงนำเสนอวิธีการระบุต้นตอของการลอกเลียนซอร์สโค้ด เพื่อให้ทราบถึงแหล่งที่มาของการลอก โปรแกรมในกลุ่มนักเรียนนักศึกษา และเมื่ออาจารย์ผู้สอนทราบว่านักเรียนคนใดเป็นต้นฉบับ คนใดที่เป็นคนลอกเพื่อนมาส่งอาจารย์จะได้วางแนวทางและมาตรการแก้ไข ตักเตือน และแก้ปัญหาได้ตั้งแต่ต้น งานวิจัยนี้ได้นำเสนอขั้นตอนวิธีในการระบุต้นฉบับของซอร์สโค้ดโดยใช้กฎที่สร้างขึ้นจากขั้นตอนวิธีเชิงวิวัฒนาการ แบบ mu+lambda การหาต้นฉบับเริ่มจากสร้างต้นไม้
แสดงวิวัฒนาการของการคัดลอกซอร์สโค้ดด้วย วิธีการหาต้นไม้แผ่ทั่วแบบค่าน้ำหนักรวมมากที่สุด (Maximum spanning tree) แล้วจึงใช้กฎที่นำเสนอเพื่อ ระบุทิศทางของลูกศรในต้นไม้เพื่อแสดงลำดับการสืบทอด จากการทดลองพบว่ากฎที่ได้จากขั้นตอนวิธีที่นำเสนอมีความถูกต้องในการระบุต้นฉบับ 90.24%
