Abstract:
งานวิจัยนี้ได้พัฒนาเทคนิคการเลี้ยงเชื้อในอาหารเหลวบ่งชี้ในระดับไมโครสเกล เพื่อเป็นทางเลือกหนึ่ง สำหรับใช้ในการตรวจสอบการปนเปื้อนของซัลโมเนลลาเบื้องต้นในผลิตภัณฑ์อาหารและบริเวณผลิต โดยมีการพัฒนาสูตรอาหารเหลวบ่งชี้ชนิดใหม่ที่อาศัยหลักการของปฏิกิริยาความสามารถในการผลิต ก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ของซัลโมเนลลา ซึ่งสามารถบ่งชี้การปนเปื้อนได้จากการเปลี่ยนสีของอาหาร เหลวในตัวบ่งชี้การเกิดปฏิกิริยาที่เหมาะสม การอ่านผลจากอาหารเหลวบ่งชี้สูตรที่ใช้ไทโอซลัเฟตเป็นสารตั้งต้น ทำให้สามารถจำแนกกลุ่มซัลโมเนลลาที่สามารถใช้ไทโอซัลเฟตออกจากกลุ่มแบคทีเรียที่ไม่ สามารถใช้
ไทโอซัลเฟตได้ เมื่อตรวจวัดสมบัติทางแสงของระบบบ่งชี้แต่ละชนิดในอาหารที่มีการ เพาะเลี้ยงซัลโมเนลลาและแบคทีเรียอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ซัลโมเนลลาโดยวิธีทางสเปคโตรโฟโตรเมตรีด้วยการใช้ความยาวคลื่นแสงที่ 650 นาโนเมตร (ใช้เฟอร์ริกแอมโมเนียมซิเตรทเป็นอินดิเคเตอร์) ตามลำดับสำหรับการทดลองพัฒนาสูตรอาหารเหลวบ่งชี้เบื้องต้นชนิดไฮโดรเจนซัลไฟด์ ที่มีองค์ประกอบเป็นไทโอซัลเฟตเป็นหลักนั้น พบว่าในการบ่มเป็นเวลา 24 ชั่วโมง สูตรอาหาร TFTOA (องคป์ระกอบหลัก ได้แก่ ไทโอซลัเฟตเฟอร์ริกแอมโมเนียมซิเตรท ทรีฮาโลส ออร์นิธินและอาร์จินีน) มีประสิทธิภาพสูงในการเพิ่มการเกิดตะกอนสีดำของไฮโดรเจนซัลไฟด์และค่า OD650 ใน Salmonella Typhi และ Salmonella Anatum และค่อนข้างสูงในซัลโมเนลลาซีโรวาร์อื่น ๆ ที่สามารถใช้ไทโอซัลเฟตได้ ในขณะที่ซัลโมเนลลาซีโรวาร์ทั่ว ๆ ไป สร้างตะกอนสีดำได้ในปริมาณมากในสูตร TFXOA แต่ S. Typhi และ S. Anatum นั้นสร้างตะกอนสีดำได้น้อย นอกจากนี้สูตรอาหารทั้งสองยงัมีความจำเพาะในการคัดเลือกซัล โมเนลลาจากแบคทีเรียแข่งขันอื่น ๆ มากกว่าอาหารในปัจจุบัน เพราะสามารถแยก Citrobacter freundii และ Proteus vulgaris ออกได้ ผลจากงานวิจัยนี้แสดงให้เห็นในเบื้องต้นว่าวิธีการใหม่ในการตรวจ วิเคราะห์การปนเปื้อนของซัลโมเนลลาเบื้องต้น มีความสะดวกในการวิเคราะห์และให้ผลการทดลอง รวดเร็ว โดยให้ผลเบื้องต้นในอาหารเหลวในวันแรกของการทดสอบและให้ผลเบื้องต้นครั้งที่สองบน อาหารแข็งในวันที่สอง
ในขณะที่วิธีการมาตรฐานนั้นจำเป็นต้องใช้เวลาอย่างน้อย 3 วันสำหรับให้ผลการทดสอบเบื้องต้นครั้งแรก
