Abstract:
งานวิจัยเชิงคุณภาพฉบับนี้เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างทฤษฎีความเชื่อมั่นในตนเองทางการกีฬาของนักกีฬาทีมชาติไทย ที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาแหล่งและวิธีการสรา้งความเชื่อมั่นในตนเองทางการกีฬา จากการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกและการสังเกตอย่างไม่มีส่วนร่วม ในนักกีฬาทีมชาติไทย จำนวน 20 คน จาก 8 ชนิดกีฬา วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีการเชิงคุณภาพและตรวจสอบความเชื่อถือของข้อมูล 3 วิธีการ ได้แก่ ตรวจสอบแบบสามเส้า ตรวจสอบกับกลุ่มตัวอย่าง และตรวจสอบกับเพื่อนนักวิจัย ผลการศึกษาพบว่า แหล่งความเชื่อมั่นในตนเองทางการกีฬาของนักกีฬาทีมชาติไทย แบ่งออกเป็น 2 แหล่ง ได้แก่ แหล่งเพิ่มความเชื่อมั่นในตนเองและแหล่งลดความเชื่อมั่นในตนเอง โดยแหล่งที่เพิ่มความเชื่อมั่นในตนเอง ประกอบด้วย 1) ประสบการณ์ว่าคนเองมีความสามารถ 2) สิ่งแวดล้อมเื้ออำนวย 3) ความพร้อมในการเตรียมตัว 4) ความพร้อมของสภาวะ อารมณ์ และความคิดต่อการเล่น 5) โชคลาง 6) ผลการเล่น เป็นไปตามที่คิด แหล่งลดความเชื่อมั่นในตนเอง ประกอบด้วย 1) สิ่งแวดล้อมไม่เื้ออำนวย 2) ความไม่พร้อม ในการเตรยมตัว 3) ความไม่พร้อมทางสภาวะอารมณ์และความคิดต่อการเล่น และ 4) ผลการเล่นไม่เป็นไปตามที่คิด วิธีสรา้งความเชื่อมั่นในตนเองเน้นไปที่การจัดการระบบความคิด ผ่อนคลายและการกระตุ้นตัวเอง โดยวิธีการสรา้งความเชื่อมั่นในตนเองดำเนินการทั้งในช่วงการฝึกซ้อม ก่อนการแข่งขันและขณะที่ความเชื่อมั่นในตนเองลดลง (ทั้งก่อนและขณะแข่งขัน) จากผลการวิจัยจึงเห็นแหล่งความเชื่อมั่นในตนเองมาจากแหลายๆ แหล่ง โดยเกี่ยวข้องกับทุก ๆ ฝ่าย อย่างำรก็ตามการทำให้นักกีฬารับรู้ตนเองมีความสามารถ เป็นปัจจัยที่ความสำคัญมากที่สุด
