ละครกับพื้นที่ในชุมชนมุสลิม: กรณีศึกษาชุมชนบ้านม้า

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแสวงหาบทบาทที่เหมาะสมของละครในชุมชนมุสลิม โดยมีพื้นที่ดำเนินการที่ชุมชนบ้านม้า เขตประเวศ จังหวัดกรุงเทพมหานคร โดยใช้กระบวนการศึกษาจากการทดลองปฏิบัติในชุมชนที่เป็นบ้านเกิดของผู้เขียนในระหว่างปี พ.ศ. 2551-2558 การศึกษามีข้อค้นพบดังนี้ 1. ละครมิได้เป็นเพียงสื่อบันเทิงแก่ผู้ชมแต่ยังเป็นเครื่องมือในการนะซีฮัต (การตักเตือน) สื่อสารศาสนธรรมและเป็นพื้นที่ในการสื่อสารกันของคนในชุมชน โดยมีประเด็น และรูปแบบการนำเสนอที่สัมพันธ์กับตัวตนของผู้ชมในแง่มุมศาสนาและรสนิยมของผู้ชมภายใต้แนวคิดในการสร้างละครฐานชุมชน 2. ละครมีบทบาทในฐานะเครื่องมือในการพัฒนาเยาวชน โดยเป็นพื้นที่ในการแสดงอัตลักษณ์ด้านบวกของเยาวชน