อิทธิพลของลักษณะเป้าหมายใฝ่สัมฤทธิ์ที่มีต่อแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬาของนักกีฬาระดับอุดมศึกษา

คุณัตว์ พิธพรชชัยกุล; นฤพนธ์ วงศ์จตุรภัทร

dc.contributor.author	คุณัตว์ พิธพรชชัยกุล
dc.contributor.author	นฤพนธ์ วงศ์จตุรภัทร
dc.contributor.other	มหาวิทยาลัยบูรพา. คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา
dc.date.accessioned	2019-03-25T09:18:52Z
dc.date.available	2019-03-25T09:18:52Z
dc.date.issued	2549
dc.identifier.uri	http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/2781
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของโมเดลแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬาและศึกษาอิทธิพลของลักษณะเป้าหมายใฝ่สัมฤทธฺ์ที่มีต่อแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬาและศึกษาอิธิพลของลักาณะเป้าหมายใฝ่สัมฤทธฺ์ที่มีต่อแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬาที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬามหวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 31 ณ มหาวิทยาลัย เชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 594 คน เป็นนักกีฬาชาย 349 คน หญิง 245 คน มีอายุเฉลี่ย 20.67ช1.63 ปี (อายุระหว่าง 18-25 ปี) ให้นักกีใาตอบแบบสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับความสำเร็จในการเล่นกีฬา จำนวน 13 ข้อและแบบสอบถามแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬา จำนวน 30 ข้อ ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันพบว่า โมเดลแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬามีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (RMSEA = .043, SRMR = .046, NFI = 97, CFI = .98) แสดงว่า แบบสอบถามแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬามีความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างสามารถใช้วัดแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬาได้เป็นอย่างดีจากการสำรวจพบว่า มีจำนวนนักกีฬาที่มีลักษณะเป้าหมายใฝ่สัมฤทธิ์ที่มุ่งในการกระทำระดับสูง และมุ่งเปรียบเทียบผู้อื่นในระดับตำ่ (Task สูง Ego ตำ่) มีจำนวนมากที่สุด รองลงมาเป็นนักกีฬาที่มีลักษณะเป้าหมายใฝ่สัมฤทธิ์ที่มุ่งในการกระทำระดับสูง และมุ่งเปรียบเทียบผู้อื่นในระดับสูง (Task สูง Ego สูง) และนักกีฬาที่มีลักษณะเป้าหมายใฝ่สัมฤทธิ์ที่มุ่งในการกระทำระดับตำ่ และมุ่งเปรียบเทียบผู้อื่นในระดับตำ่ (Task ตำ่ Ego ตำ่) สำหรับนักกีฬาที่มีลักษณะเป้าหมายใฝ่สัมฤทธิ์ที่มุ่งในการกระทำระดับตำ่ และมุ่งเปรียบเทียบผู้อื่นในระดับตำ่ (Task ต่ำ Ego สูง) สำรวจไม่พบในการวิจัยครั้งนี้นอกจากนี้ ยังพบว่า นักกีฬากลุ่ม Task สูง Ego สูง และ กลุ่ม Task สูง Ego ต่ำ มีแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬา ด้านใฝ่สัมฤทธิ์/ การยอมรับและด้านการทำงานเป็นทีมแตกต่างกับนักกีฬากลุ่ม Task ต่ำ Ego ต่ำ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 สำหรับนักกีฬากลุ่ม Task สูง Ego สูง และกลุ่ม Task สูง Ego ต่ำ มีแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬา ด้านใฝ่สัมฤทธิ์/ การยอมรับและด้านการทำงานเป็นทีมมีความแตกต่างกันอย่างไรไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ผู้ฝึกสอนและผู้ที่เกี่ยวข้องทางการกีฬาควรส่งเสริมให้นักกีฬามีบุคลิกลักษณะที่มุ่งในการกระทำและพยายามกระตุ้นให้นักกีฬามีแรงจูงใจทางด้านใฝ่สัมฤทธิ์/ การยอมรับ และด้านการทำงานเป็นทีมในการฝึกซ้อมกีฬา ซึ่งเป็นปัจจัยที่สำคัญในการเข้าร่วมกิจกรรมของนักกีฬา	th_TH
dc.language.iso	th	th_TH
dc.subject	กีฬา - - แง่จิตวิทยา	th_TH
dc.subject	กีฬา	th_TH
dc.subject	วิทยาศาสตร์การกีฬา	th_TH
dc.subject	แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์	th_TH
dc.subject	สาขาวิทยาศาสตร์การแพทย์	th_TH
dc.title	อิทธิพลของลักษณะเป้าหมายใฝ่สัมฤทธิ์ที่มีต่อแรงจูงใจในการเข้าร่วมกิจกรรมกีฬาของนักกีฬาระดับอุดมศึกษา	th_TH
dc.type	บทความวารสาร	th_TH
dc.issue	1
dc.volume	4
dc.year	2549
dc.description.abstractalternative	The purpose of this study was to investigate the confirmatory factor analysis of Participation Motivation Questionnaire (PMQ) and goal orientation influenced participation motivation. The samples were 594 athletes who participated in the Thailand University Games at Chiang Mai University, Chiang Mai. They were males (n = 349) and females (n = 245), ranging in age from 18 to 25 (M = 20.63, SD =1.63). A Thai version of Task and Ego Orientation Sport Questionnaire: TEOSQ and Participation Motivation Questionnaire: PMQ in Thai version (Pithapornchaikul, 2003), was administerd during the 31st Thailand University Games, 2003. The results revealed that, athletes were high task/ high ego oriented. A confirmatory factor analysis presented that PMQ model fits the empirical data well (RMSEA = .043,SRMR = .046, NFI = .97, CFI = .98). These findings provided empirical support the construct validity of PMQ for intercollegiate athletes. In addition, there were significantly differences at .01 level on participate motivation, achievement/ recognition group and low task/low ego orientation group, except task/low ego orientation group. There were not significant differences on high task/high ego orientation group. The research finding suggested that; coaches and supporter should maximize task with highly achievement motivation as recognition and team were important factors of participating motivation.	en
dc.journal	วารสารวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและกีฬา
dc.page	17-27.