Abstract:
ได้ทำการศึกษาคุณภาพน้ำในพื้นที่บริเวณปากแม่น้ำบางปะกงในช่วงเดือนเมษายน มิถุนายน กันยายน และธันวาคม พ.ศ. 2545
พบว่าค่าคุณภาพน้ำได้แก่ ความเค็ม อุณหภูมิ ความเป็นกรด-ด่าง ออกซิเจนละลายน้ำ แอมโมเนีย ไนไตรท์ ฟอสเฟตและซิลิเกต มีการ
เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.01) สำหรับของแข็งแขวนลอย ไนเตรท และคลอโรฟิลล์-เอ มีการเปลี่ยนแปลง
ตามฤดูกาลที่ไม่มีนัยสำคัญ (p > 0.05) โดยอิทธิพลหลักของการเปลี่ยนแปลงปริมาณสารในพื้นที่มาจากปริมาณน้ำท่า การฟุ้งกระจาย
กลับสู่มวลน้ำของตะกอนที่พื้นทะเล และปฏิสัมพันธ์ระหว่างน้ำทะเลและน้ำท่าจากแม่น้ำบางปะกงที่เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล
คุณภาพน้ำส่วนใหญ่มีค่าอยู่ในระดับมาตรฐานคุณภาพน้ำและที่เคยตรวจพบมาก่อนหน้านี้ในงานวิจัยอื่น ยกเว้นไนเตรทที่มีค่าเฉลี่ย
เกินมาตรฐานคุณภาพน้ำทะเลเพื่อการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ จากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคลอโรฟิลล์-เอ และคุณภาพน้ำพบความ
สัมพันธ์ในระดับที่ต่ำ แต่พบว่าคลอโรฟิลล์-เอ มีแนวโน้มไปในทางเดียวกับปริมาณฟอสเฟต (Correlation coefficient, R = 0.19;
p > 0.05) และไปในทิศทางผกผันกับความเค็ม (R = - 0.24; p < 0.05) และแอมโมเนีย (R = - 0.18; p > 0.05) ส่วนปัจจัยอื่น ๆ ไม่แสดง
แนวโน้มของความสัมพันธ์ที่ชัดเจน
