Abstract:
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความสนใจและการับรู้ การเลือกใช้ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมของนักเรียนมัธยมศึกษาในเขต หนองแขม กรุงเทพมหานคร (2) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสนใจและการรับรู้ การเลือกใช้ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมของนักเรียนมัธยมศึกษาในเขต หนองแขม กรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 240 คน โดยใช้สถิติถดถอยลอจิตและสถิติวิเคราะห์การถดถอยพหุในการศึกษา
ผลการศึกษาพบว่า
1. นักเรียนส่วนใหญ่มีระดับความสนใจเกี่ยวกับการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมในระดับปานกลาง
2. นักเรียนส่วนใหญ่มีระดับการเรียนรู้การเลือกใช้ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมในระดับต่ำ
3. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสนใจเกี่ยวกับการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมของนักเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ ระดับการศึกษาสูงสุดของบิดามารดา อาชีพของบิดา จำนวนสมาชิกในครัวเรือนการได้รับผลกระทบจากปัญหาพลังงานและสิ่งแวดล้อมของครัวเรือน การให้คุณค่าต่อพลังงานและสิ่งแวดล้อมการจัดการเรียนการสอนเกี่ยวกับทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมและการรับข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อม
4. สำหรับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้ การเลือกใช้ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมของนักเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ เพศ เกรดหรือผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายได้ของครัวเรือน จำนวนสมาชิกในครัวเรือน ระดับการศึกษาสูงสุดของบิดามารดา อาชีพของบิดา อาชีพของมารดา การได้รับข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อมประสบการณ์การเข้าร่วมกิจกรรมทางพลังงานและสิ่งแวดล้อม การให้คุณค่าต่อพลังงานและสิ่งแวดล้อม
