การเปรียบเทียบการใช้แบบทดสอบด้วยคอมพิวเตอร์กับการใช้แบบทดสอบแบบเดิมในการสอนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาเปรียบเทียบค่าคะแนนเฉลี่ยและเวลาเฉลี่ยที่ใช้ในการทำแบบทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษด้วยคอมพิวเตอร์กับค่าคะแนนเฉลี่ยและเวลาเฉลี่ยที่ใช้ในการทำแบบทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษแบบเดิมของนิสิตระดับปริญญาตรีภาคปกติ วิชาเอกและวิชาโทภาษาอังกฤษ จากคณะศึกษาศาสตร์และคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ จำนวน 50 คน ซึ่งได้ลงทะเบียนเรียนรายวิชา 212221 ไวยากรณ์และการเรียน (Structure) ตามหลักสูตรของภาควิชาภาคตะวันตก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา จังหวัดชลบุรี ในภาคเรียนที่ 1 และ 2 ประจำปีการศึกษาพุทธศักราช 2545ในการวิจัยนี้ผู้วิจัยได้แบ่งนิสิตโดยการสุ่มออกเป็นสองกลุ่ม ๆ ละ 25 คนเท่ากัน กลุ่มที่หนึ่งเป็นกลุ่มนิสิตที่เข้ารับการทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษด้วยคอมพิวเตอร์ ส่วนกลุ่มที่สองเป็นนิสิตที่เข้ารับการทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษแบบเดิม แบบทดสอบทั้งสองเป็นแบบปรนัย 4 ตัวเลือกแยกเป็น 2 ประเภท คือ ประเภทเติมคำ และ ประเภทหาข้อความที่ใช้ผิดไวยากรณ์ โดยมีเนื้อหาเหมือนกัน และจำนวนข้อเท่ากันทุกประการ หัวข้อไวยากรณ์ที่ใช้ในการทดสอบเป็นหัวข้อที่สุ่มมาจากเนื้อหาที่นิสิตเรียนต่อไปนี้ Tense, Direct-Indirect Speech, Subject/Verb Agreement, Gerund, Comparison of Adjectives, Agreement with Pronouns, Causative และ Sentence Types โดยนิสิตต้องเข้ารับการทดสอบหลังจากที่เรียนหัวข้อนั้น ๆ จบแล้ว รวมจำนวนครั้งที่นิสิตทั้งสองกลุ่มต้องเข้ารับการทดสอบตลอดแต่ละภาคเรียนทั้งหมด 8 ครั้งในการทดสอบแต่ละครั้งนิสิตทั้งสองกลุ่มจะเข้ารับการทดสอบพร้อมกันภายในห้องปฏิบัติการทางภาษาห้องเดียวกัน และควบคุมการทดสอบโดยผู้สอนคนเดียวกันก่อนนำแบบทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษไปเก็บข้อมูลผู้วิจัยได้ทดลองใช้แบบทดสอบกับกลุ่มตัวอย่างที่มีลักษณะใกล้เคียงกับกลุ่มประชากร แล้วจึงนำแบบทดสอบที่วิเคราะห์แล้วผ่านเกณฑ์ค่าอำนาจจำแนกและค่าความยากง่ายมาใช้ในการเก็บข้อมูล นิสิตในกลุ่มที่ใช้แบบทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษด้วยคอมพิวเตอร์สามารถเลือกคำตอบได้จากการกดแป้น keyboard โดยไม่สามารถเปลี่ยนคำตอบที่เลือกแล้วได้ และจะทราบคะแนนผลการสอบได้ทันทีที่ทำข้อสอบแต่ละชุดเสร็จ ส่วนนิสิตในกลุ่มที่ทำข้อสอบแบบเดิมสามารถเลือกคำตอบแล้วกากบาทลงในกระดาษคำตอบที่กำหนดให้โดยจะทราบผลหลังจากทีผู้สอนตรวจเสร็จแล้ว การบันทึกเวลาในการทดสอบทั้งสองกลุ่มจะเริ่มตั้งแต่นิสิตเริ่มทำข้อสอบไปจนเสร็จสิ้นการทำข้อสอบของแต่ละคนในแต่ละกลุ่ม จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์โดยค่าทางสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าคะแนนเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าการทดสอบที (t-test)ผลการวิจัยปรากฎว่า 1) ค่าคะแนนเฉลี่ยของนิสิตกลุ่มที่ใช้แบบทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษด้วยคอมพิวเตอร์สูงกว่าค่าคะแนนของนิสิตกลุ่มที่ใช้แบบทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษแบบเดิมทุกหัวข้อที่ทดสอบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 2) กลุ่มนิสิตที่ใช้แบบทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษด้วยคอมพิวเตอร์ใช้เวลาเฉลี่ยในการทำข้อสอบทุกประเภท ทุกหัวข้อน้อยกว่าเวลาเฉลี่ยของกลุ่มนิสิตที่ใช้แบบทดสอบไวยากรณ์ภาษาอังกฤษแบบเดิม